Dario Calderone

Een herontdekking van de contrabas. Dat schotelt Dario Calderone, ondermeer bekend van de ensembles MAZE en Nieuw Amsterdams Peil, het publiek voor in een soloconcert met muziek van Stefano Scodanibbio en een nieuw werk van Alberto Posadas, een opdracht van Milano Musica, De Link & November Music. Scodanibbio, zelf een contrabassist, was verantwoordelijk voor een herwaardering van het instrument in een solistische rol. In zijn spel integreerde hij een breed spectrum aan extended techniques, ontleend aan andere instrumenten, en aan genres als rock en jazz. Zijn Voyage that never ends geldt als meest interessante stuk ooit voor contrabas geschreven. Hij laat de snaren omlaag stemmen waardoor wolken van boventonen ontstaan die op elkaar inwerken. De klankenrijkdom deed Terry Riley denken aan een compleet orkest. Het stuk is nooit door een andere contrabassist uitgevoerd. Calderone leerde het van Scodanibbio, een paar jaar voor de componist stierf.

Alberto Posadas schrijft muziek op basis van kennis van instrumenten die hij opdoet door ze zelf te leren bespelen. Deze benadering leidt bij hem steeds tot de ontsluiting van nieuwe klankwerelden, en de ontdekking van nieuwe mogelijkheden op instrumenten. In dit nieuwe werk, dat bij De Link zijn wereldpremière krijgt, richt Posadas zich met name op multiphonics. Daarbij produceert een snaar meerdere tonen tegelijkertijd door speciale speeltechnieken.