Ensemble Klang

Met een Nederlandse componistdie in Vlaanderen compositie doceert (Jesse Broekman) en een Vlaamse die in Nederland hetzelfde doe (Maya Verlaak), heeft dit concert onvermijdelijk een zeker derby-der-Lage-Landen-gehalte. Voeg daar dan nog eens de branie van een van de snedigste nieuwe muziekensembles bij en je krijgt het strafste van boven en onder de grote rivieren. Het programma, dat De Link in samenwerking met het Vlaamse festival Transit tot stand bracht, beleeft vanavond haar première op Nederlandse bodem, nadat het eerder ten gehore is gebracht in Leuven.

Ensemble Klang heeft met zijn dynamische benadering van hedendaagse muziek en geluidsavontuur door de jaren heen niet alleen een trouw publiek aangetrokken, maar ook de aandacht en actieve deelname van enkele van de meest vooraanstaande componisten van dit moment. De unieke en veelzijdige instrumentatie (saxofoons, trombone, keyboards, percussie, gitaar, elektronica) genereert de energieke drive en passie van een rockband – al sinds de oprichting in 2003. Het is dan ook niet de eerste keer dat het ensemble bij De Link over de vloer komt. Dat was in 2004. en ook recenter nog, in 2019 en 2022, stond Klang in het Cenakel.

Maya Verlaak is een Belgische componiste (Gent, 1990). Voor haar is componeren onderzoeken en communiceren. Elke nieuwe opdracht begint met een kritische analyse. Ze ontwikkelt nieuwe technieken voor elke situatie en neemt nooit iets als vanzelfsprekend aan. Het delen van haar creatieve proces is belangrijk voor haar, daarom ontwikkelt ze voor elke opdracht nieuwe notatiesystemen. Haar werken zijn bedoeld om ruimte te creëren voor kritisch denken.

In Conditions mag je dat idee van ruimte creëren vrij letterlijk nemen. Verlaak vroeg zich af of ze de parameters van de fysieke concertzaal, een ruimte waarbinnen musici zich aanpassen maar die tijdens een uitvoering normaliter hetzelfde blijft, nu eens kon veranderen. Ze bouwde een virtuele ruimte en berekende hoe deze klinkt wanneer een muur verschuift en zo de ruimte verkleint of vergroot. Elke muzikant kan gedurende de uitvoering van het stuk beurtelings initiatiefnemer zijn van zulke kleine transformaties. En hoewel de ruimte an sich onzichtbaar blijft, is het resultaat van zulke interventies wel degelijk onmiddelijk hoorbaar.

Het zwaartepunt van Jesse Broekmans composities ligt bij kamermuziek, soms verrijkt met elektronica. Centraal in zijn werk staan klanken van een instabiele en onvoorspelbare aard. Hij gaat hierbij op zoek naar speeltechnieken die niet zozeer tegen de natuur van het instrument ingaan, maar ze evenwel totaal anders dan gebruikelijk doen klinken. Het mysterieus getitelde will it be like this for a l time, you asked beschrijft Broekmal even raadselachtig als ‘een troebel harmonisch weefsel van zes elkaar schampende instrumenten, een pad van scherven dat navigeert door een labyrint.’