Ensemble Klang

Ensemble Klang is een ensemble naar ons hart en komt al sinds 2004 met regelmaat over de vloer bij De Link. We zijn dan ook vereerd dat we vanavond in Tilburg de wereldpremière mogen presenteren van het speciaal voor de groep geschreven werk charms, symmetries van Rozalie Hirs. Het zet de lijnen uit voor een programma dat sprekend Klang is: aangrijpend en ongrijpbaar tegelijkertijd, met gloednieuwe muziek naast moderne klassiekers.

Rozalie Hirs laat zich voor haar nieuwe compositie deels inspireren door de Haagse School, ze studeerde vroeger immers bij Diderik Wagenaar, Clarence Barlow en de grote Louis Andriessen – aan wie charms, symmetries is opgedragen. Hoe zat het ook weer? Karakteristiek voor de Haagse School is de tamelijk luide, ritmisch pittige muziek die geregeld versterkt en/of elektronisch gemanipuleerd wordt. Hirs koppelt in dit geval een energiek, steeds terugkerend ritme aan dromerige, lyrische melodieën. De aandacht van de luisteraar, aldus Rozalie Hirs, verlegt zich daardoor gaandeweg meer en meer van de buitenkant naar wat zich binnenin ontvouwt. De titel belooft veel: een even symmetrisch als sympathiek werk.

Of je dat van Satie’s Parade ook kunt zeggen? De Franse componist (1866-1925) wordt nu geprezen als vernieuwer, maar hield zich in zijn tijd in elk geval afzijdig van de smaak van het grote publiek, dat destijds vooral warm liep voor lyriek en emotie. Parade was een gesamtkunstwerk waar de hele Parijse avant-garde voor kwam opdraven; oorspronkelijk gemaakt als een ballet waarvoor Pablo Picasso de kostuums en het decor ontwierp en Jean Cocteau het libretto schreef. In de bewerking van vaste slagwerker Joey Marijs komt de nadruk te liggen op Saties destijds prille fascinatie voor Musique Concrète, door alledaagse (maar in muziek ongebruikelijke) geluiden als een sirene, typemachine en ballonnen de compositie uit te lichten.

Via een vroeg werk van minimal music-pionier Philip Glass, vandaag opgesierd met orgelpartijen door Geerten van de Wetering, belanden we bij het langste stuk van de avond. Nulls and voids van Rick van Veldhuizen is een nieuw werk geïnspireerd op Anton Bruckners Symfonie in d mineur, ook wel Die Nullte genoemd. Het is één van de meer subtiele symfonieën van de Oostenrijkse romanticus. De keuze voor Klang, dat naast de blazers enkel uit niet-dragende instrumenten bestaat, contrasteert op interessante wijze met het bronmateriaal. Zo wordt het orgel vervangen door de saxofoons en trombone en duikt het oorspronkelijke thema uit Die Nullte halverwege het stuk even op als gitaarsolo.

Erik-Jan de With – saxofoon
Michiel van Dijk – saxofoon, klarinet, fluit
Anton van Houten – trombone
Joey Marijs – slagwerk
Saskia Lankhoorn – piano, toetsen, stem
Pete Harden – gitaren
Geerten van de Wetering – orgel