Gelinkt: Miranda Driessen & Ivo Bol / Vinkepeezer

Miranda Driessen studeerde solozang, lichte muziek aan het conservatorium in Maastricht. Haar interesse voor hedendaagse gecomponeerde muziek won het echter van de jazz, waardoor ze op latere leeftijd alsnog compositie ging studeren bij Klaas de Vries, Peter-Jan Wagemans en René Uijlenhoet aan het Rotterdams conservatorium. Daarnaast studeerde ze klassieke zang bij Charles van Tassel in Amsterdam. Lange tijd maakte zij deel uit van onder meer het Asko kamerkoor en voerde daarmee vele premières van bijzondere werken voor vocaal ensemble uit.

Over het programma van vanavond, vertelt ze: “Begin jaren ‘90 vond ik in de Stadsbibliotheek in Maastricht, waar ik op dat moment aan het conservatorium studeerde, de net uitgekomen CD ‘Three voices for Joan la Barbara’, en was meteen verkocht. Jarenlang luisterde ik ernaar in de trein, gedurende het vele forenzen tussen telkens wisselende woon- en werkplaatsen: een manier om het geraas om mij heen te doen verdwijnen en ondergedompeld te worden in een volstrekt abstracte, en tegelijkertijd hoogst sensitieve klankwereld.

Feldman voltooide het werk in 1982, op tekst van Frank O’Hara uit het gedicht Wind, dat hij eerder gebruikte in zijn ‘O’Hara Songs’. Hoewel Feldman niet echt de neiging had om, als hij al gebruik maakte van tekst, deze allegorisch in zijn muziek te verwerken, lijken de dwarrelende sneeuwvlokjes soms niet van de lucht en raast bij tijd en wijle een ijskoude wind langs je oren om tenslotte stil te vallen in een gedempt witte klankwereld.

Tijdens de lange lockdown-winter van 2020-2021, in de stilte die de avondklok met zich meebracht, besloot ik het stuk voor de tweede keer helemaal opnieuw op te nemen – in 2004 voerde ik het al eens uit. In dezelfde periode zong ik dagelijks langdurig gregoriaans, waarbij ik mezelf begeleidde op tanpura. Dit bracht me op het idee te proberen of het mogelijk zou zijn delen van Three voices over een tanpura-drone te zingen. De reine stemming bleek een verbluffend effect op de totaalklank te hebben en al gauw werd me duidelijk dat ik het hele stuk kon relateren aan de tanpura met als grondtoon Eb. Als gevolg hiervan ontstaat er meer harmonische samenhang tussen de verschillende intervallen, waardoor veelvuldig voorkomende secundestapelingen milder van karakter worden, en het hele stuk relatief makkelijker te intoneren.”

Driessen wordt vanavond gelinkt aan Vinkepeezer (Ivo Bol), die zijn eigen sonische wereld schept met gevonden geluiden – het zoemen van de koelkast, een vergeten cassettebandje, het gekraak van de LP voordat de muziek begint. Hij manipuleert zulke geluiden tijdens optredens met planten, radio’s en hersengolven. Vinkepeezer componeert muziek voor theater en dansvoorstellingen, en werkt met het collectief NOW aan licht- en geluidsinstallaties. Vlak voor en direct na het optreden van Driessen geeft Vinkepeezer zijn geheel eigen interpretatie van Three voices, met een nieuw suk voor sinusgolven, stem en laser. De opnames van de stem zijn van Jayne Bordeuax.

Kortom: nieuwe invalshoeken op deze klassieker uit de 20e eeuw! We glijden er behaaglijk de winterstop mee in.