Nieuw Amsterdams Peil

Nieuw Amsterdams Peil, de onverschrokken band die voor geen enkel genre of stijl terugdeinst, is in 2005 opgericht door violiste Heleen Hulst en pianist Gerard Bouwhuis. Als collectief richt het zich op een breed repertoire van kamermuziek en muziektheater in flexibele bezettingen. De focus ligt op de muziek van nu, waarbij nieuwe muziekstukken van Nederlandse componisten worden gepresenteerd in relatie tot ouder buitenlands werk.

De laatste keer dat Nieuw Amsterdams Peil bij De Link optrad was dat als opening van het seizoen 2022/2023, ditmaal gunnen we het ensemble de eer om jaargang 2023/2024 af te sluiten. Dat doet de groep door zich te concentreren op het pianotrio in het programma ‘Alive & Kicking’.

Het pianotrio is al enige honderden jaren een erg populaire bezetting voor componisten. Waar het in de 18e eeuw, de tijd van Haydn en Mozart, vooral gebruikt werd om pianosonates een beetje op te leuken, daar kreeg ieder instrument vanaf Beethoven steeds meer een zelfstandige rol – hij bewerkte er zelfs twee van zijn eigen symfonieën voor. Geen wonder dat ook hedendaagse componisten nog steeds worden uitgedaagd door de ogenschijnlijk ontelbare mogelijkheden van het pianotrio.

Theo Loevendie kan er in Ackermusik zijn voorliefde voor niet-westerse klanken in kwijt. Het stuk is geschreven in een mozaïekvorm van vijf elementen die zich steeds herhalen rondom de D als grondtoon. Het veel strakkere Or just after van Mayke Nas is eerder een oefening die precisie op de vierkante centimeter vereist. Ze speelt in vier losse delen een spelletje met kleine flardjes materiaal die zich in steeds wisselende perspectieven aaneen proberen te rijgen tot één geheel. Zoiets als de poging om het beeld van een vogel te construeren uit het in het voorbijgaan vluchtig ontwaren van een stuk staart, een klauw, een fladder en een streepje. Ook Brandelli wordt klein gehouden; het is een serie van 12 zeer korte fragmenten rondom een reeks van 7 noten.

In Geel bijvoorbeeld, een duo voor piano en viool, maakt Reza Namavar gebruik van noten en gebaren uit de Barokmuziek die hij naar zijn eigen hand zet. De muziek komt enigszins gewelddadig tot stilstand, er worden hier en daar verkeerde afslagen genomen, onafgemaakte en ruw onderbroken zinnen tuimelen over elkaar.

Janco Verduin, nooit te beroerd om een lesje natuur- of aardrijkskunde in zijn muziek te verwerken, probeert op zijn beurt klank te geven aan de weidse oceanen. Hij gaf zijn werk Mirovoi de naam van een superoceaan die onze aarde circa 750 miljoen jaar geleden moet hebben omgeven. Het is het geluid van de eeuwige cyclus van schepping en vernietiging die de planeet en onze continenten hebben gevormd. Tot volgend seizoen!