Curators: Jo Sporck

In 1986 stond Jo Sporck aan de wieg van De Link als concertserie voor niet alledaagse muziek. Het idee ontstond tijdens een concert bij hem thuis. Samen met pianist Paul Sprangers werkte hij een plan uit voor een serie met het intieme karakter van kleinschalige uitvoeringen. Bijna 40 jaar later trappen we seizoen 2023/2024 graag af met een eerbetoon aan onze oprichter en heffen we een feestelijk glas op zijn 70e verjaardag.

Dit is de eerste editie van de nieuwe serie Curators, waarin we componisten de vrije hand geven in het samenstellen van een avond met muziek die zij de moeite waard achten. Sporck koos voor dit programma, waarin ook enkele werken van hemzelf zullen weerklinken die gerelateerd zijn aan onze geschiedenis, omdat het min of meer de gehele bestaansperiode van De Link omvat.

Uitvoerende musici van dienst zijn Frank van de Laar (piano), Myrthe Helder (viool) en Peter Hoeben (hoorn), die hun sporen allen ruimschoots hebben verdiend als solist en in binnen- en buitenlandse ensembles. Vanavond keren ze terug naar de door Jo Sporck zo geliefde kamerbezetting. Zij openen dit seizoen zelfs met een heuse wereldpremière. Het kleine Amuse is een delicaat eerste hapje om de smaakpapillen op te peppen voor wat komen gaat; een zesgangendiner met muzikale invloeden uit verschillende tuinen.

Sporck over Capriccio Distino: ‘In de tijd dat de Link het licht zag, kreeg ik weet van een bewerking van ene Henk de Vlieger voor slagwerk van de Schilderijententoonstelling van Moessorski. Ik kwam hem 35 jaar later tegen op een vergadering van componisten, nu een jaar geleden. Toen ik met Myrthe overlegde wat er zoal op het programma kon komen, vertelde ze me dat ze een kort solowerk van Henk op de plank had liggen dat vroeg om een eerste uitvoering. Het kon niet anders dan dat ik dit werk ruimte zou bieden op deze door mij gecureerde avond.’

Aanvankelijk uitgangspunt was immers het hoorntrio Opus 134, dat enkele jaren geleden geschreven werd als aanvulling op een programma van de bekende trio’s van Ligeti en Brahms. Sporck componeerde het met de vergiftiging en arrestatie van Aleksej Navalny in zijn achterhoofd. Het langzame middendeel kan met die kennis opgevat worden als een klaagzang. Entrain voor viool en piano is dan weer een klassieker uit de oude doos van De Link, immers voor het eerst in Nederland uitgevoerd aan de Zouavenlaan, waar we in 1989 onze thuisbasis hadden.

Op zijn beurt vroeg Sporck het hoorntrio de avond verder te completeren. Dat gebeurt niet met Brahms of Ligeti, maar met twee werken uit de romantiek – de tijd waarin niet alleen de bezetting van het symfonie-orkest tot volle wasdom kwam, maar ook de kamermuziek floreerde met intieme concerten zoals De Link die nog altijd voorstaat.