Moerenburg
Stadscomponist Mathijs Leeuwis schreef een muziekstuk voor Moerenburg. Zet je koptelefoon op en dwaal rond in deze stedelijke fata morgana. Je zult merken dat niets is wat het lijkt.
Omlijsting van de stad
Als kunst een uitdrukking is van het waarachtige leven, heeft een perfecte wereld weinig te maken met de werkelijkheid. Daarom zie ik het als mijn taak om hier en daar een lampje te zetten op de ‘happy little accidents’ die onze wereld uiteindelijk menselijk maken. Je zou me wellicht kunnen zien als lijstenmaker. Zoals een lijst rondom een schilderij ervoor zorgt dat een alledaags beeld met rust wordt bekeken en er aandacht ontstaat voor de penseelstreken die normaal opgaan in het totaal, zo zou ik willen dat mijn klanken kleine lijstjes vormen rondom de vaak vanzelfsprekende beelden en patronen in de stad.
Mijn eerste project als Stadscomponist waarmee ik dit heb proberen te doen, is ‘Moerenburg’. Een compositie gemaakt met geluiden uit natuur- en landschapsgebied Moerenburg. Ik heb me door stadsecoloog Gert Brunink laten rondleiden in het gebied en ben zelf op onderzoek uitgegaan. Oorspronkelijk werd ik aangetrokken tot dit gebied omdat ik dit stukje Tilburg wekelijks bezoek tijdens mijn rondje hardlopen. Keer op keer ben ik verbaasd over mijn wil om me over te geven aan het idee dat ik me in een natuurgebied begeef: zonder problemen ren ik tussen een paar snelwegen door, terwijl ik mij tegelijkertijd omringd weet door bomen en weilanden.
Blijkbaar maakt mijn hoofd – en gezien de vele wandelaars op zondag niet alleen mijn hoofd – als vanzelf de keuze voor de romantische blik waarin deze fata morgana doorgaat voor natuur (‘rust’, ‘frisse neus halen’, ‘hé, even d’r uit!’). Brunink liet me ook zien dat mijn achterliggende gedachten en twijfels over authenticiteit vooral menselijk zijn, maar de natuur zelf hier geen seconde mee bezig is. Bij schemering liggen de herten tegen de snelweg aan te slapen en een weggegooide appel is vrolijk doorgegaan met z’n levenscyclus en verworden tot een volwaardige appelboom. Kortom: de menselijke wens perfectie en schoonheid te ervaren in ongerepte staat en daarbij strikte categorieën te onderscheiden staat vaak haaks op de werkelijkheid. En daar staat dan weer tegenover dat je je als mens blijkbaar graag en makkelijk laat foppen.
Deze fluïde werkelijkheid heb ik proberen te vangen in mijn muziek voor het stuk ‘Moerenburg’. Ik heb een stuk gemaakt dat opgaat in de omgeving. Muziek die net als onze omgeving verandert en waarin een begin of eindpunt moeilijk aan te wijzen is. Noem het muziek die niet per sé als primaire functie heeft om beluisterd te worden, maar vooral ondergeschikt is aan en in dienst staat van een grotere ervaring. Daarmee is het misschien wel muziek die vooral niet gehoord wil worden, maar muziek die vraagt om ogen. Ogen die met een klein lijstje naar de wereld kijken en zo schoonheid durven te erkennen daar waar viezigheid de kop op steekt.
Hoezeer we als stad ook proberen elk stukje straat zo netjes mogelijk te houden, in de twee jaar als Stadscomponist die voor me liggen, wil ik proberen te blijven struikelen over de losliggende tegels die we overhouden. Of in ieder geval in te zien dat we de meeste tijd worden gefopt door de rechte lijnen die aan de tekentafel worden gezet. Dat is niet waar het te doen is, de stad is op z’n mooist daar waar het nét anders gaat dan verwacht. Imperfectie als hoogst haalbare.
Begin je wandeling bij Café Zomerlust: hier kun je makkelijk je fiets of auto kwijt en je wandeling starten of eindigen met een hapje of drankje!
Café Zomerlust
Oisterwijksebaan 15, 5018TG Tilburg
Openbaar vervoer
- Bus 141, 142 of 143 vanaf Tilburg Centraal Station, uitstappen halte St. Josephstraat. (ca. 9 minuten lopen)
- Bus 9 of 140 vanaf Tilburg Centraal Station, uitstappen halte Ringbaan Oost Spoorviaduct. (ca. 11 minuten lopen).